Organische architectuur
Definitie
Organische architectuur is een ontwerpbenadering die streeft naar harmonie tussen mens en natuur, waarbij gebouwen en structuren worden geïntegreerd in hun omgeving met natuurlijke vormen, materialen en principes.
Omschrijving
Organische architectuur is ontstaan uit het werk van architecten zoals Frank Lloyd Wright en Antoni Gaudí, die geloofden in een holistische benadering van ontwerpen. Kenmerkend zijn vloeiende lijnen, organische vormen, gebruik van natuurlijke materialen en aandacht voor de interactie tussen de gebouwde omgeving en de natuur. Door deze benadering ontstaan unieke en harmonieuze gebouwen die vaak naadloos opgaan in het landschap. Praktijkvoorbeelden zijn onder andere het Guggenheim Museum in New York en Casa Batlló in Barcelona. Organische architectuur wordt geprezen om zijn duurzaamheid en tijdloze esthetiek, maar kan ook uitdagingen met zich meebrengen bij het integreren van moderne technologieën en het voldoen aan strikte bouwvoorschriften.
Vergelijkbare termen
Bioklimatische architectuur